Geen bewoner rekent er natuurlijk op dat je zo maar, voor niks, een paar zakken strooizout kan afhalen bij de gemeente. Daar hangt een prijskaartje aan. In de dure super kost een zak zout 5 euro en in de goedkope de helft. Beide maken ze er 50% winst op. Maar er verschenen wat kleine berichten en advertenties in de huis-aan-huisbladen. Dat er bij de gemeente gratis strooizout verstrekt wordt, mocht dat nodig zijn. Tja, en als het dan gaat sneeuwen, is de rit naar het gemeenteloket snel gemaakt. Pik in, 't is winter. Het werd een beetje dringen, want gratis is gratis. Nederland zit vol met voetbalvandalen en strooi-aso's.
Maar veel erger dan het ellenbogenwerk bij de zout-uitdeling, is het feit dat er een zout-uitdeling ìs. Hoe denken de ambtenaren die dit voorstellen en de wethouders die het goedkeuren? Dat er arme mensen zijn die anders uitglijden of niet meer buiten komen? Als dat het geval zou zijn, zouden de gemeenten beter iets aan hun troitoirs of binnenwegen kunnen doen; nee dat kan het niet zijn. Dat strooizout een soort eerste levensbehoefte is? Ook niet, de gemeente gaat toch ook geen aardappelen uitdelen, of winterpeen, al zou het ook wel dringen geblazen worden?
Of zouden de ambtenaren en wethouders gewoon gedacht hebben: ach, het geld kan hier toch niet op, we hebben bergen van dat zout en het sneeuwt hier toch nooit, want de aarde warmt op?
Ik denk dat de gemeenten in ons land door die denkwijze heel gemakkelijk door hun geld en strooizout heenkomen. Niet nadenken wat de gevolgen kunnen zijn van een besluit en achteraf een tekort op de begroting constateren. Jammer dan, dan maaien we het groen volgend jaar toch nog maar één keer per zomer? Als het er dan een beetje rommelig gaat uitzien, zeggen we gewoon dat we dat doen voor het milieu....
Ik zal het nog maar een keer zeggen: gratis bestaat niet. Die beste burgers, die hun gratis strooizout met een bloedneus moesten bekopen, gaan volgend jaar weer iets meer onroerendgoed belasting betalen. Zo werkt dat bij die zogenaamd sociale gemeenten.
Het is mijn uitdaging om van ingewikkelde onderwerpen als hypotheken, pensioenen of belastingen zo toegankelijk mogelijke publieksinformatie te maken. Toegankelijker dus dan de bijsluiters van financiele producten en duidelijker dan de adviseur kan uitleggen. Ik publiceer elke zaterdag in het Algemeen Dagblad....
Lees meer »
Honderden bedrijven sturen dagelijks persberichten. Omdat ze met een nieuw product komen, willen laten weten dat ze trots zijn op hun mooie jaarcijfers of omdat er een nieuwe directeur benoemd is. Maar waarom is de respons vaak zo gering?Dat komt omdat veel persberichten onduidelijk zijn geschreven; de kernb...
Lees meer »Waarom zijn de prijsverschillen tussen mobieltjes zo groot. Sommigen kosten 800 tot 1000 euro, maar andere krijg je bijna gratis, met soms een kleine bijbetaling, terwijl die ook van de bekende merken...