Hij kwam er al jaren en wist niet beter dan dat z’n kapper elk jaar iets van twee kwartjes duurder werd. Vorig jaar kostte knippen met een geurtje 21,50 euro. Is dat veel, is dat weinig? Het was in elk geval een tarief waarbij de kapper z’n zaak overeind kon houden.
Maar de laatste keer hoefde de man nog maar 19,50 af te rekenen, terwijl hij op 22 euro had gerekend. Maar nee, er was wat veranderd. Verderop in de (Rotterdamse) straat hadden twee Turken een kapsalon geopend. Die hadden zich met een prijsstelling van 14,50 euro even stevig aan de onderkant van de markt gepositioneerd.
Ze richtten zich in principe op Turkse klanten. Dat mocht dan zo zijn, de kapper vond het de laatste weken toch niet erg druk in z’n salon. En degenen die er wel kwamen wezen hem fijntjes op de nieuwe concurrenten, die 7 euro goedkoper waren en ook een kopje koffie of glaasje fris schonken….
Het was me duidelijk, zei de kapper bij het afrekenen. Ik moest ook wat doen aan de prijs en heb mijn tarief onder de 20 euro gebracht. Hij keek er niet vrolijk bij.
Nou kan je hier twee dingen over denken. Op de eerste plaats dat de marktwerking voor kappers in Rotterdam (en in veel meer steden) prima werkt. De consument profiteert ervan. Maar je kunt er ook anders tegenaan kijken. Dat de kapper minder gaat verdienen, hij z’n zekerheden voor de toekomst ziet verdampen, want wat zal z’n tarief over zes maanden zijn, of volgend jaar. Dat hij minder kan kopen, minder investeren, dat hij misschien moet stoppen. Deze verarming zie je in veel meer sectoren waar er steeds meer aanbieders zijn voor dezelfde vraag. Van de kapper tot de schoonheidsspecialiste, de elektricien tot de schilder, de loodgieter tot de taxichauffeur.
Het veel bezongen herstel van de economie is nog (lang) niet doorgedrongen tot de echte samenleving. Vooralsnog zijn het cijfertjes op papier.
En de klant van de kapper, die nu zomaar twee euro’s voordeel heeft? Die gaan in de parkeermeter, want die zijn niet in prijs verlaagd.
Het is mijn uitdaging om van ingewikkelde onderwerpen als hypotheken, pensioenen of belastingen zo toegankelijk mogelijke publieksinformatie te maken. Toegankelijker dus dan de bijsluiters van financiele producten en duidelijker dan de adviseur kan uitleggen. Ik publiceer elke zaterdag in het Algemeen Dagblad....
Lees meer »
Honderden bedrijven sturen dagelijks persberichten. Omdat ze met een nieuw product komen, willen laten weten dat ze trots zijn op hun mooie jaarcijfers of omdat er een nieuwe directeur benoemd is. Maar waarom is de respons vaak zo gering?Dat komt omdat veel persberichten onduidelijk zijn geschreven; de kernb...
Lees meer »Waarom zijn de prijsverschillen tussen mobieltjes zo groot. Sommigen kosten 800 tot 1000 euro, maar andere krijg je bijna gratis, met soms een kleine bijbetaling, terwijl die ook van de bekende merken...