Het lijkt net of de economische crisis iets is van de televisie. Buiten, in de grote-mensen-wereld merk je er niet zo veel van. De rijen zijn lang, parkeren moeizaam, files nog steeds lang en taai. Aan alle wegen wordt bovendien gewerkt. Er zijn wel mensen die hun baan verliezen, maar toch niet zoveel dat je er eentje echt kent. Hier en daar zie je dat er iemand gezocht wordt en niet alleen op het politiebureau. De prijzen zijn gemiddeld wat lager en dat is zelfs prettig.
De crisis wordt echt uitgevochten op de televisie. Daar vertellen deskundigen van het CPB, SPB, OESO of wat dies meer zij, wat we op straat niet zien: dat er een recessie is, dat we er met 6, 5, vooruit dan maar, 4 procent op achteruit gaan, dat er ingegrepen moet worden omdat anders de vergrijzing dan wel de allochtonen niet meer betaald kunnen worden. Politici, ook op de televisie, beamen dat, maar doen niks, althans, zij kiezen voor een zorgvuldige aanpak, die zoveel wil zeggen als, we doen even niks, je moet stilzitten als je geschoren wordt.
Wat is nou het probleem. Nou, dat is dat, volgens dezelfde deskundigen van zwaar gesubsidieerde instituties van gemiddeld drie letters, we teruggevallen zijn naar het welvaartsniveau van 2006.
Hoeveel mensen hebben in de drie jaar die we sindsdien beleefd hebben, een groeiende welvaart gezien? Hoeveel hebben in die periode dingen echt fundamenteel zien verbeteren, wat betreft geld, welvaart? Alleen misschien langer in de file gestaan, meer betaald voor dat concert van Marco en de loonsverhoging in de parkeerautomaat gekieperd.
Prinsjesdag schoof voorbij op de televisie.
Het was een andere wereld.
Het is mijn uitdaging om van ingewikkelde onderwerpen als hypotheken, pensioenen of belastingen zo toegankelijk mogelijke publieksinformatie te maken. Toegankelijker dus dan de bijsluiters van financiele producten en duidelijker dan de adviseur kan uitleggen. Ik publiceer elke zaterdag in het Algemeen Dagblad....
Lees meer »
Honderden bedrijven sturen dagelijks persberichten. Omdat ze met een nieuw product komen, willen laten weten dat ze trots zijn op hun mooie jaarcijfers of omdat er een nieuwe directeur benoemd is. Maar waarom is de respons vaak zo gering?Dat komt omdat veel persberichten onduidelijk zijn geschreven; de kernb...
Lees meer »Waarom zijn de prijsverschillen tussen mobieltjes zo groot. Sommigen kosten 800 tot 1000 euro, maar andere krijg je bijna gratis, met soms een kleine bijbetaling, terwijl die ook van de bekende merken...